رخشنده اعتصامی مشهور به پروین اِعتِصامی (۱۲۸۵–۱۳۲۰) از زنان شاعر ایرانی است. پروین اعتصامی در ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز به دنیا آمد. پدرش یوسف اعتصامی آشتیانی (اعتصام‌الملک) از سکنه شفت گیلان و اصالتاً آشتیانی بود و مادرش اختر فتوحی (درگذشته ۱۳۵۲) از اهالی آذربایجان بود. پروین تنها دختر خانواده بود و چهار برادر داشت.اعتصام‌الملک، پدر پروین از نویسندگان و دانشمندان دوران مشروطه بود.که در آن روزگار تاٌلیفات زیادی در باب تربیت دختران کتاب تربیت نسوان را تاٌلیف کرد تحویل جامعه داد" او در سال ۱۲۹۱ به همراه خانواده‌اش از رشت به تهران مهاجرت کرد؛ به همین خاطر پروین از کودکی با مشروطه‌خواهان و چهره‌های فرهنگی آشنا شد و ادبیات و عربی را در کنار پدر و استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار آموخت. و از دانشمندانی که در خانه ی پدر گرد می آمدند بهره ها گرفت "از هشت سالگی به شعر به شعر گفتن پرداخت " او ترجمه های پدرش را که از زبانهای گوناگون ترکی, فرنگی , عربی ... بود به نظم میکشید و پدر و همنشینان پدر را متحیر می ساخت.که در این میان قطعه شعری در این باب : آفرین برآن پدر که چنین پرورد فرزند و آفرین بر آن فرزند که شود مایه افتخار پدر سپس برای فراگرفتن زبان و ادبیات انگلیسی وارد مدرسه ی دخترانه آمریکایی ( ایران بیت آل ) گردید. رئیس مدرسه که خانم شولر نام داشت در خاطرات خود از پروین چنان تعریفاتی کرد که باعث حیرت بود " او میگوید پروین چنان با شوق به معلومات قبلی خود می افزاید که گویا میخواست بر همه چیز هستی واقف آید"او در سال 1303 دوره ی تحصیلاتش را با موفقیت به پایان رساند و در جشن فراغت از عقب ماندگی وبیچارگی ملل آسیایی وزنان شعری قرائت کرد . پروین در نوزده تیر ماه 1313 با پسر عموی خود که از افسران پلیس و رئیس شهربانی کرمانشاه بود ازدواج کرد و چهار ماه پس از عقد ازدواج به کرمانشاه به خانه شوهر رفت. اخلاق نظامی او با روح لطیف و آزاده پروین مغایرت داشت. او که در خانه‌ای سرشار از مظاهر معنوی و ادبی و به دور از هر گونه آلودگی پرورش یافته بود پس از ازدواج ناگهان به خانه‌ای وارد شد که یک دم از بساط عیش و نوش خالی نبود و طبیعی است همراهی این دو طبع مخالف نمی‌توانست دوام یابد و سرانجام این ازدواج ناهمگون به جدایی کشید و پروین پس از دو ماه و نیم اقامت در خانه شوهر با گذشتن از کابین طلاق گرفت. با این همه او تلخی شکست را با خونسردی و متانت شگفت آوری تحمل کرد و تا پایان عمر از آن سخنی بر زبان نیاورد و شکایتی ننمود.و تا اخر عمر بدون همسر زیست . پروین به تشویق ملک‌الشعرای بهار در سال 1314 با چاپ دیوان اختر چرخ ادب پروین بر سر زبانها افتاد به طوری که روزنامه ها و نشریات آن زمان از ظهور او سخن میگفتند"که این باعث شد رضا شاه زماندار از او برای تعلیم پسر و همسرش به دربار دعوت نماید.