منع آب از خیمه‏ ها و محاصره فرات مراحلی داشت که هر روز شدت بیشتری می‏ یافت. اقدامات دشمن و کیفیت انجام دستورات ابن‏ زیاد در این زمینه، از روز دوم محرم تا عاشورا ادامه داشت و هر روز شکل تازه‏ای بخود می‏ گرفت. فقط منع آب نبود که زخم‏زبان هم زدند و آب را به رخ تشنگان کشیدند. از سویی صریحاً اعلام کردند که این تشنگی انتقام سقیفه و عثمان است. خودباختگی دشمن برای انجام دستورات ابن ‏زیاد به حدی بود که حتی سربازان خود را در کنار فرات از آب منع می‏ کردند تا مبادا دلی بسوزد و مخفیانه برای حضرت آب ببرد. اینها مراحلی بود که نهایتاً به منع مطلق آب از خیمه‏ های امام حسین‏ علیه ‏السلام منجر شد و صدای العطش کودکان را به آسمان رسانید.