عینک گوگل در واقع یک کامپیوتر پوشیدنی به حساب می آید. گوگل با یک طراحی ساده و معمولی سعی بر آن داشته رغبت مضاعفی برای کاربران در استفاده از این تکنولوژی نو ظهور ایجاد نماید. عینکی با وزن کمتر از یک عینک آفتابی با یک باطری به طول عمر ۶ ساعت کار که گوگل قصد دارد آن را به یک روز افزایش دهد.
این عینک بدون شیشه است. در واقع یکی از چشم های کاربر کاملا آزاد بوده و اطلاعات بر روی چشم دیگر ارسال میشود. یک دوربین در جلوی عینک وظیفهی عکس برداری و فیلم برداری از آنچه را که کاربر می بیند به عهده دارد.
این دوربین به همراه صفحه نمایش، صفحه کنترل لمسی، باطری و سایر اجزا در یک سمت عینک (پیشفرض در سمت راست کاربر)
قرار داشته و بقیه اجزای عینک را قاب آن تشکیل می دهد. ارتباط این عینک با اینترنت از راه تلفن است.
انتقال صوت در این دستگاه نیز بدون وجود بلندگوهای پخش صدا و با استفاده از تکنولوژی القای استخوانی صورت میگیرد. یک المنت در داخل گوگل گلس، فریم عینک را به لرزه در آورده و این لرزش از طریق فریم به استخوان جمجمه کاربر منتقل می شود که رابط مناسبی برای رساندن صدا به گوش داخلی است.
گوگل اعلام نموده است که این تکنولوژی هوشمند پوشیدنی خود را فعلا فقط در آمریکا عرضه عمومی خواهد کرد.