پس از سال ها تجربه و اجرای برنامه های مختلف درمانی، کار با گروه های مختلفی از مصرف کنندگان مواد ما را به این نتیجه رساند که برنامه های کاهش آسیب باید به عنوان یکی از ارکان اصلی و تاثیرگذار در برنامه های درمان و بازتوانی سوءمصرف مواد مورد توجه قرار گیرند و برای گروههای مختلف از جمله مردان، زنان و جوانان مصرف کننده مواد و نیز خانواده های آنان به اجرا درآیند. با گذر زمان جای خالی برنامه های کاهش آسیب بیش از پیش در مراکز اقامتی و سایر مراکز درمانی سوءمصرف مواد احساس می شد. در پاسخ به این نیاز، در سال ۱۳۸۹ برای ارتقا دادن مدل های درمان اقامتی در ایران و افزایش برنامه های آموزشی در مراکز درمانی و مراکز کاهش آسیب، طرحی را ارائه دادیم که بر اساس آن، پس از نیازسنجی های اولیه، آموزش هایی در زمینه ی پیشگیری از HIV / ایدز، هپاتیت های B و C، سل، بیماریهای مقاربتی، پیشگیری از خشونت خانگی و شیوه ی صحیح مقابله با آن، و نیز آموزش هایی در خصوص رفتار جنسی سالم و روش درست تزریق، به صورت کتابچه هایی مدون و با تدریس آموزشگران آموزش دیده، به برنامه های مراکز درمان و کاهش آسیب اضافه می شود.