کتاب اربعین به قلم مهدی آقابابایی به تحریر در آمده است. قیام و شهادت امام حسین علیه‌السلام اختصاص به یک سال و چند سال ندارد و باید تشکیل و انعقاد مجلس درباره‌ی آن جناب همه ساله تکرار شود تا مردم از آن واقعه و حادثه درس بگیرند و از نتایج آن قیام مقدس استفاده بکنند و از ظلم و ستم و فساد بنی امیه مطلع گردند.

انعقاد مجلس اربعین و گفتگوهایی که در آن رد و بدل میشود و خطبه‌ها و اشعاری که در آنجا خوانده می‌شود در دل‌ها اثر
می‌گذارد و مردم از این گفتگوها و بیان فضائل اخلاقی استفاده می‌کنند و آن خطبه‌ها و اشعار و مراثی در کتاب‌ها ثبت شده و مرور
تاریخ آن‌ها را از بین نمی‌برد آیندگان نیز از آن استفاده می‌کنند.

زراره از حضرت صادق صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه نقل کرده که آن حضرت فرمود: آسمان برای حضرت امام حسین صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه چهل روز گریه کرده و علامت این گریه آن بود که در این مدت هنگام صبح آسمان خون آلود می‌شد و زمین نیز چهل روز گریه کرد و آفتاب هم چهل روز که علامت آن طوفان‌های سیاه و کسوف و قرمزی در زمین و آسمان بود و نیز فرمود: ملائکه نیز چهل روز بر آن حضرت گریستند و زنان بنی هاشم خضاب نکردند و روغن به سر نکشیدند و چشم‌ها را سرمه نزدند تا آنگاه که سر عبیدالله بن زیاد را برای ما آوردند و ما همواره با چشم گریان هستیم و مصیبت حضرت امام حسین صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه را فراموش نمی‌کنیم.

از این رو عادت شیعیان بر این جاریست که همه ساله در اربعین مجالس مصیبت و عزا برای امام حسین صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیه تشکیل می‌دهند و در آن فضائل و مناقب و علل قیام و فداکاری آن حضرت سخن می‌گویند و شعراء مرثیه می‌گویند و خطباء خطبه می‌خوانند و اوضاع و احوال کربلا را تشریح می‌کنند.