کتاب از خواستن امروز تا توانستن فردا به قلم مهدی صفویان به بررسی مواردی از جمله هوش مالی، چالش‌های مسیر پیشرفت، مهارت افزایی و اشتغال و بیکاری و بی‌تفاوتی می‌پردازد.

رشد بی‌رویه تفکر واسپاری و برون‌سپاری مسئولیت‌ها در خانواده و به تبع آن در اجتماع، همچنین عدم تعهد و کفایت آموزش‌های قشرهای مختلف تاثیر‌گذار در فنون و علوم اقتصادی و مهارت‌های مورد نیاز جامعه، بیشتر و موثرتر از همه تحریم‌ها و... تفکر اقتصادی جامعه را به قهقرا کشانده است.

خانواده به عنوان موتور محرکی که فقط مسئول بخش‌های تغذیه‌ای و سایر مایحتاج فرزندان‌شان هستند از خود سلب مسئولیت کرده و به انحاء مختلف چشم‌انداز ایجاد ساختارهای جدید فکری را به کل فراموش کرده و یا تمرکز و حوصله این مبحث را از دایره ذهن‌شان دور فرض نموده‌اند. حتی بی‌تفاوت منتظر نشسته‌اند که دیگران بکارند و آن‌ها فقط هزینه‌اش را پرداخت کنند.

اقشار مختلف با دیدگاه‌های مختلف به این اتفاق دامن زده‌اند. فقرا طاقت سختی تحمل کردن فرزندان‌شان را ندارند و هر روز با فشار و مشقت کار می‌کنند تا فرزند دلبندشان راحت زندگی کند. اغنیا نیز با تصور ثروت هنگفتی که برای فرزندان دلبندشان به جای می‌گذارند چندان توجهی به مسائل این چنینی معطوف نمی‌نمایند.

کشوری که صاحب بسیاری از برجسته‌ترین سطوح علمی و تحقیقاتی است خود به کشوری مدرک‌‌‌‌‌‌‌‌گرا و مصرف‌کننده تبدیل شده که نخبگانش فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند و مابقی مدرک دارانش نیز چشم به استخدام‌های دولتی دارند.

در بخشی از کتاب از خواستن امروز تا توانستن فردا می‌خوانیم:

حنا دختری در مزرعه، آن شرلی، پینوکیو، مدرسه والت، بلفی و لی لی بیت، پسر شجاع، زنان کوچک و... این‌ها بخش مهمی از خاطرات مشترک دهه شصتی‌های ایران است. خاطرات مشترکی که با کارتون‌های ژاپنی گره خورده است. به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران، بخش اعظم انیمیشن‌های خاطره‌ساز کودکی ما محصول ژاپن است. جزیره‌ای صخره‌ای که با وجود خاک فقیر توانسته است عنوان یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان را یدک بکشد. اقتصادی که بر پایه دانش نامحدود شکل گرفته است نه ذخایر محدود زمین، به همین دلیل بسیاری از غول‌های فناوری جهان، ساکن این جزیره آسیای دور هستند و جای تعجبی ندارد که ژاپن بزرگ‌ترین غول صنعت انیمیشن دنیا حاضر، معرفی شود.

برای برآورد درآمدزایی خیره‌کننده چشم‌بادامی‌ها از صنعت انیمیشن کافی است که بدانید تنها یک انیمیشن ژاپنی به نام «pokemon» ٢هزار میلیارد ین درآمد داشته است. این درحالی است که درآمد سالانه بزرگترین کمپانی خودروساز جهان یعنی همان تویوتای ژاپن ٢٣‌هزار ‌میلیارد ین است. از ژاپن که بگذریم کمپانی معروف «والت دیزنی» تنها با تولید ٤ کارتون (انیمیشن) در سال، یک‌ششم درآمد نفتی ایران را به دست می‌آورد. براساس گزارش دیلی تلگراف، والت دیزنی تنها با تولید ٤ کارتون بیشتر از ٤‌میلیارد دلار درآمد دارد و رقم پیش‌بینی شده برای درآمد ایران از نفت در‌ سال ٩٤ حدود ٢٤‌میلیارد دلار است.

همچنین بنا به گزارش وال استریت، انیمیشن یکی از دو صنعت رو به رشد جهان تا‌ سال ٢٠٢٥ است. صنعتی که حالا توانسته است ‌هالیوود جنجالی را از نظر درآمدزایی پشت سر بگذارد و توجه قدرت‌های نوپای عرصه فناوری اطلاعات را به خود جلب کند. به‌طوری که هم‌اکنون هند و چین دو مدعی تازه صنعت انیمیشن به شمار آمده و توانسته‌اند سهم خود را از بازار جهانی انیمیشن به نحو قابل توجهی ارتقا دهند.

در ایران اما، ظهور پدیده‌های صنعت انیمیشن طی سال‌های اخیر با موج گسترده مهاجرت نیروهای متخصص و ورشکستگی شرکت‌های کوچک دانش‌بنیان رو به افول رفته است. بنابر اعلام خانه انیمیشن ایران، در هفت‌سال گذشته بیشتر از ٢٥٠ شرکت تولید انیمیشن ورشکسته و تعطیل شده‌اند و تعداد زیادی از نیروهای متخصص این رشته به خارج از کشور مهاجرت کرده و در استودیوهای بین‌المللی مشغول به کار شده‌اند