کتاب سیستم‌های سازه‌ای مقاوم در برابر بارهای جانبی نوشته‌ی ایمان الیاسیان، به بررسی انواع سازه‌های مقاوم در برابر نیروی لرزه‌ای می‌پردازد.

در طول یک زلزله شدید مقدار زیادی انرژی دینامیکی به سازه اعمال می‌شود. تمامی آیین نامه‌های معتبر زلزله تصدیق می‌کنند که اتلاف انرژی لرزه‌ای از طریق رفتار الاستیک مواد روشی غیر اقتصادی است. یک روش معمول این است که اعضای ساختمان تسلیم شود، اما این تسلیم باید کنترل شده و از راهی مناسب و مطمئن صورت گیرد. یک ایده این است که تسلیم در المان‌های طراحی شده یا فیوزهای سازه‌ای روی دهد تا افزایش نیروها در سازه محدود شود. در قاب‌های با مهاربندی معمولی، مهاربندها به عنوان فیوزهای سازه‌ای عمل می‌کنند، اما اغلب کمانش در فشار به آن‌ها اجازه تسلیم را نمی‌دهد و باعث تنزل در رفتار و کاهش شکل پذیری آن‌ها می‌شود. اخیراً به منظور رفع این مشکل مهاربندهای جدیدی به نام مهاربندهای کمانش ناپذیر ارائه شده‌اند که در برابر کمانش مقاومت می‌کنند.

این مهاربند از محصور شدن توسط یک غلاف فلزی که از ملات بتنی پر شده ولی این ملات به مهاربند چسبندگی نداشته و فقط از کمانش آن جلوگیری می‌کند، ساخته می‌شود و مقاومت لرزه‌ای را با تلفیق مقاومت و شکل پذیری افزایش می‌دهد. امروزه به جای افزایش مقاومت سیستم، به افزایش کنترل نیروی وارده بیشتر توجه می‌گردد، به طریقی که یا از ورود نیروی لرزه‌ای کاسته شود و یا نیرو وارد شده به طریقی اتلاف گردد.