وحید معینی فر و عماد حضرتی نژاد در کتاب گرامر زبان ترکی قشقایی، گرامر این زبان را به شکلی جامع آموزش می‌دهند. زبان کتاب به فارسی، مثال‌ها به زبان ترکی قشقایی و با کتابت لاتین است.

زبان ترکی قشقایی از شاخه‌های زبان ترکی به حساب می‌آید که توسط مردم قشقایی در جنوب و جنوب غرب و نواحی مرکزی ایران تکلم می‌شود. این زبان نیز مانند زبان‌های غیر فارسی، بیشتر از آنکه به شکل نوشتاری خود استفاده گردد، در محاوره‌ی افراد رایج شده است و همین امر باعث از میان رفتن تدریجی ساختار و گرامر آن شده.

لذا این کتاب بر آن است تا گرامر زبان ترکی قشقایی را به علاقه‌مندان آن معرفی کند. اکثر مطالب آن از گفتار روزانه، ضرب‌المثل‌ها و کتب گذشته‌ی قشقایی است و همچنین برای درک آسان تلفظ کلمات، مثال‌ها و جمله‌های کتاب به رسم‌الخط لاتین ارائه شده است.

در این کره خاکی زبان‌شناسان تخمین می‌زنند که بیش از پنج هزار زبان وجود دارد و در بین این زبان‌ها، زبان‌هایی هستند که از نظر تعدد متکلمین و اهمیت تاریخی کنگره‌دارتر از دیگر زبان‌ها هستند. زبان ترکی یکی از زبان‌های زنده و پویاست که همواره به دلیل کثرت متکلمین در ایران و به طور کلی در جهان، از اهمیت خاصی در معادلات سیاسی و تاریخی برخوردار بوده است.

زبان‌شناسان معتقدند از میان بیش از پنج هزار زبان دنیا فقط صد و هجده‌تای آن، زبان دولت‌ها گشته است که در رأس آن‌ها زبان ترکی قرار دارد. حتی اگر زبان سومری را که برخی مورخان آن را از ریشه‌ی زبان ترکی دانسته‌اند را حساب نکرد قرن‌ها قبل از میلاد مسیح زبان دولت‌هایی چون دولت هون، ترکی بوده است.

ترکان امروزی به لحاظ محل زندگی‌شان در دو گروه اصلی غربی و شرقی قرار می‌گیرند. گروه غربی مردم ترک جنوب غرب اروپا و جنوب غرب آسیا ساکن ترکیه و ترکان ایران محسوب می‌شوند و گروه شرقی مردم ترک آسیای مرکزی، قزاقستان، و منطقه خود مختار اویغور در سین کیانگ چین هستند.

از لحاظ زبانی نیز شاخه‌های زبان‌های ترکان غربی، مشابه یکدیگر هستند و به همین ترتیب نیز شرقی‌ها زبانی نزدیک‌تر به هم دارند. اما این به این معنا نیست که این دو گروه بسیار دور از هم دورند. اکثر کلمات اصلی و مادر در این زبان، مشترک بوده و فقط لغاتی که در قرن اخیر و بر اثر تغییر و تحولات علمی و پیشرفت‌های تمدن بشریت وارد زبان‌ها شده باعث برخی تفاوت‌ها شده‌اند.