کتاب تاریخچه علم مواد نوشتهی ایمان الیاسیان، تاریخچه یکی از مهمترین پیشرفتهای بشر در قرن بیستم یعنی ورود به فاز نانو و محیط اتمی مواد و ساختار درون سلولی را شرح میدهد.
یکی از پیشرفتهای بشر در قرن بیستم ورود به فاز نانو و محیط اتمی مواد و ساختار درون سلولی و موجودات زنده بوده است امروزه DNA تکنولوژی نانو و مواد نانو ساختار در صنایع مختلف به ویژه مهندسی شیمی، مواد، هستهای کاربرد فراوان پیدا کردهاند و از این مواد برای جبران معایب و اصلاح خواص و رفتار مواد استفاده شده است. امروزه کاربرد این دانش وارد حوزههای مختلف و از جمله مهدسی مکانیک و عمران نیز آمده است.
کاربرد نانو مواد در علوم بخصوص هندسی عمران را در زلزله، خوردگی، دوام و مدت زمان بهره برداری (عمر سازه)، محیط زیست، هواشناسی، مهندسی آب و تصفیه آن (نانوفیلتراسیون)، وضعیت بهداشت، افزایش راندمان تأسیسات سرمایشس و گرمایشی (تهویه)، بهینه سازی مصرف انرژی، کنترل و حفظ انرژی ساختمان، تکنولوژی بتن (بتن با عملکرد بالا وسبک و بتن یا آسفالت خود تعمیر شونده، نانو رس، تغییر خواص هیدراسیون سیمان و ژل آن، بتن مقاوم در برابر سایش، خوردگی، آتش سوزی، مقاوم در برابر امواج و تشعشعات پرتویی رادیو اکتیو، تغییر خواص الکترومغناطیسی آب بتن و...)، بهبود عملکرد اعضای سازهای با نان تیوبها، کاتالیستها، رنگ و پوشش، دیر سوز شدن پلاستیکها و پلیمرها، شیشههای خود تمیز شونده و جاذب حرارتی، چگالش گازها و تعلیق الکترو مغناطیسی و بیو تکنولوژی و... میتوان دانست.
در بخشی از کتاب تاریخچه علم مواد میخوانیم:
تاتو کامپوزیتها نوع جدیدی از مواد پلیمری قدیمی هستند که با پاشندگی ذرات نانومتری در درون آنها تقویت شدهاند. یکی از نانو موادی که به عنوان پر کن در داخل نانو کامپوزیتها استفاده میشود نانو رسها میباشد. این مواد صرفه جویی وزنی قابل ملاحظهای را نسبت به مواد موجود موجب میشوند. اثر این پیشرفت در بخش خودرو سازی و بخش هوا - فضا که صرفه جویی وزنی در آنها مطرح است بحث شده. علاوه بر این کامپوزیتها به محصولاتی همچون بسته بندی مواد غذایی راه یافتهاند تا سدی بسیار بزرگتر در برابر نفوذ گازها باشند. پس به طور کلی با پیدایش نانو کامپوزیتها و خواص آنها از جمله آن مقاومت در برابر خوردگی، حذف پا را زیت، کاهش وزن، استحکام قطعات و قابلیت باز یافت این انتظار میرود که این مواد جایگزین فلزات شوند.