<<این کتاب نسخه نهایی گویش مردم ماهشهر و هندیجان است که دراختیار همشهریان عزیزم قرارمیدهم.>>

زبانها و گویش های امروزین حاصل تکامل هزاران ساله در تاریخ بشر است. درست همان طور که حیوانات و گیاهان امروزی حاصل تکامل مدت های مدیدی هستند. همانطورکه با انقراض یک حیوان از دست یابی به یک منبع غنی ژنتیکی – اطلاعاتی، که میلیونها سال طول کشید، تا به چنین تکاملی دست پیدا کند، محروم می شویم که خُسرانی عظیم محسوب می شود. زبان نیز چنین است، با مرگ یک زبان یا گویش، از یک منبع سرشار اطلاعاتی محروم می مانیم که با آن می توانستیم به سیر در تاریخ و فرهنگ و نوع تفکر مردمی که با آن زبان سخن می راندند، نایل شویم. تنوع زبانی، گویشی و فرهنگی، از عوامل اساسی پیشرفت بشر در حوزه های مهم فکری و اجتماعی است. هدف اصلی بشر استفاده کامل و ممکن از تفکر در خلق فرآورده های فکری است. دستیابی به این هدف بدون وجود تنوع فرهنگی که زبان و فرهنگ دو روی یک سکه اند، امکان پذیر نیست. اگر روزی همه ی مردم یک جور سخن بگویند و یک جور فکر کنند و تنوعی در کار نباشد، آن روز پایان عصر پیشرفت و خلاقیت بشر است و همین تفاوت در لهجه هاست که موجب تمایز وشناسایی آنان ازدیگر اقوام است بنابراین یکی از نشانه های برجسته هرمنطقه، زبان و گویشی است که مردم آن دیار با آن سخن می گویند و با آن لهجه و گویش از مردم دیگر اقلیم بازشناخته می شوند...