در این کتاب بسیار ارزنده پژوهشی پیرامون تاریخچه هر یک از حروف سی و دو گانه الفبای فارسی خواهیم داشت و به بررسی تک تک حروف الفبای فارسی و شناسایی ریشه آن در دبیره‌های پهلوی، اوستایی و مانوی میپردازیم.

در این جستار به این آگاهی خواهیم رسید که پنجاه درصد از حروف الفبای امروزین ما برگرفته شده از حروف الفبای مانوی است. سی درصد آن ازالفبای اوستایی(دین دبیره) و هشت درصد آن از الفبای پهلوی برگرفته شده است و نه تنها الفبای ما ریشه در الفبای عربی ندارد، که حتی الفبای عربی هرگز در درازای تاریخ باشنده نبوده است.

شوربختانه ما ایرانیان نیز به دلیل ناآگاهی و دانش کم در این زمینه، ناخواسته با بیگانگان همگام شده و الفبای خود را که میراث با ارزش نیاکانمان است، دو دستی به بیگانگان پیشکش کرده و الفبای عربی مینامیم. امید است که زین پس هر ایرانی بسته به توان و جایگاهی که دارد بکوشد تا این یادگار ارزنده پدرانمان را بازپس‌گیری کنیم.

بر هر ایرانی واجب و بایسته است که این جستار را بخواند تا با کوشش خود بتواند در بازپس‌گیری فرهنگ ایرانی دزدیده شده توسط بیگانگان، گامی بردارد.