اینکه معلولیت برخی را برای شما خواننده عزیز گوشزد می کنم. بخاطر این است که بگویم، شما که دوست عزیز جسمی سالم دارید ولی خودتان را ضعیف می پندارید و غم و غصه های زیادی را می خورید. خودتان را ناامید نکنید و ضعیف و ناتوان نپندارید و انگیزش و هیجان خودتان را برای زیستن و کسب موفقیت از دست ندهید و دست از تلاش برندارید و متوجه باشید که افرادی از نظر جسمی، ضعیف تر و ناتوان تر از شما هستند که با وجود نواقص و کاستی های جسمانی دست به سعی و کوشش زده اند و می زنند و در سایه اراده قوی و تقویت روانی خودشان، پیگیر خواسته ها و آرزوهای خود هستند و درصددند خلاقیت و موفقیت خودشان را در علایق خودشان نشان دهند. پس چرا شما دوست عزیز با وجود تن سالم و روان سالم، احساس افسردگی و بی حوصلگی و ناتوانی و ناامیدی می کنی؟ آیا واقعاً آنچه را که در اختیار داری، خوب شناخته ای، از امکانات پیدا و پنهان خودت آگاهی داری؟ آیا واقعاً از آنچه داری استفاده می کنی؟ آیا می دانی و باور داری که می توانی، خودت را تغییر دهی و دست به کارهایی بزنید که می تواند، به زندگی شما رنگ و صفایی تازه ببخشد و مسیر سرنوشت شما دستخوش تغییرات مثبتی گردد؟ دوست عزیزم استفاده کن از آنچه داری و بشناس و قدر بدان آنچه را که داری! اندرون شما دنیای بزرگی است که سرشار از نیرو و انرژی و استعداد است، بکار بگیر گوشه ای از استعداد های خودتان را، باور داشته باش، شما دست کمی از بقیه نداری و شما هم می توانید خوش بدرخشید و آگاه باش که چیزهایی برای خوش درخشیدن دارید و آن چیزها نزد خودت است.