یکی از ابواب عبادت و پرستش خداوند، همانا توسل جستن به درگاه خدای متعال به وسیله پاکیزگان و برگزیدگان درمیدان قرب و اخلاص در بندگی خداست.

توسل جستن به سوی خداوند، به واسطه این بندگان با اخلاص و برگزیده و چنین شیفتگان در مقام قرب و بندگی حق، خود نوعی بندگی خالصانه و گونه ای از جستجوی تقرب به سوی خدای متعال به حساب می آید، چرا که با این اوصاف توسل کننده، زمام قلب به سمت وجه خدا بازگردانده و روی دل به سوی او متوجه کرده است.