کتاب به زودی یک نفر خودش را در اینجا حلق آویز خواهد کرد نوشته‌ی محمد جابری، داستان فقط دو چیز است: آزادی و خیال.

شما می توانید یک داستان به زبان رَپِرهای آمریکا بنویسید و شاید، رپرهای آمریکا آن را بخوانند و دوست داشته باشند.

داستان‌های این مجموعه بازی‌های ذهن و زبانند و با دنیای اطراف شوخی می‌کنند.

اولین باری که نویسنده آن‌ها را نوشت احساس کرد از زندگی کردن حسابی حوصله‌اش سر رفته و باید به جایی دیگر برود و به قول بوکوفسکی، وقتش را تا زمان مردنش یک جوری پر کند. آن دنیای دیگر، همین داستان‌ها بود.

فاصله‌ی خالی بین کلماتِ داستان های او سفید نیستند. شاید به نظر سفید بیایند ولی در واقع سیاهند. آن‌ها مثل سیاه‌چاله‌ها به تدریج همه چیز را می‌خورند. عدمی هستند که به بودن‌ها، یعنی به کلمات، معنی می‌دهند ولی در عین حال حضور نابودکننده‌ای دارند تا جایی که گاهی می‌نویسد فقط به این دلیل که بین این سیاهی‌ها و پوچی‌ها، فاصله ایجاد کند.

نوشتن و جمع آوری این داستان‌ها دو تا سه سال به طول انجامید و شاید بتوان گفت مهم‌ترین موضوعات داستان‌ها هویت، عشق، مرگ، زندگی و تنهایی باشد. یعنی یک سری موضوعات اگزیستانسیال که گاهی سعی شده با زبان کمدی سیاه و یا کنایه احساسات ناخودآگاه انسان‌ها عقلانی شود و هر کس با ممنوع‌هایش رودررو گردد.

تولد این داستان‌ها به قیمت مرگ یک پوچی‌ست. یک پوچی که برخلاف انتظار با ظاهر شاداب و دلقک گونه‌اش به تدریج دوباره از داخل همین داستان‌ها سر بر خواهد آورد و همه چیز را خواهد بلعید. ولی قبل از آن سکوت، بسیار باید گفت، بسیار خواند و حسابی بازیگوشی کرد.