و تمام این سرودها و نغمات الهی، آوای حزین نی است.

یک نی که در او نواخته می شود و حدیث شورانگیز عشق جهان را به تسخیر خویش درمی آورد.

آوای حزن آلود نی، آواز جان دردمند ماست در فرقت دارالقرار.

و از دارالقرار گفتن شاید مرهمی بر جان های سوخته و دل های پریشان و سودا زده مان...