بازی خطوط
این کتاب مجموعه ایست از شعر های سپید سروده نویسنده
چشمانی از اعماق به بالا می نگرند
به دنبال روشنایی،به دنبال نور...
چه می داند کسی؟
شاید که، اشکهاشان غرقه کرده در خود ،چشمها را
آبی را که در دریاست آبی نمی بینند
دریا حسود است
پر از نگاه و سوال
پر از فکر مرده
پر از تشویش و هراس...
بر سرهاشان ،خزه ها در تاب اند
با هر سیلی آب، می آیند و می سایند...
چون زلف دخترکان آرزو در رویا
دریا حسود است...
سنگ کرده ،عشق زیبای آسمانی را در خود...
سنگهای دوخته شده در اعماق وجودش
که از دیده پنهان اند....
