من به خود جسارت طغیان می دهم
مصاحبۀ هوبرت فیخته با ژان ژنه
ژنه فیخته را یک گفتگوگر حقیقی یافت، و خواه به‌خاطر شخصیت فیخته (هوبرت فیختۀ چهل ساله هم یک رمان‌نویس برجسته و نیز مردم‌شناسی متخصص در خاستگاه ادیان افریقاییِ یافته در آمریکا بود)، دسترس‌پذیریِ اکنون خودش، یا فاصله‌ای که اکنون او را از تجاربِ سیاسی‌اش جدا ساخته بود، به‌ندرت پیش آمده است که ژنه اینچنین آزادانه خود را بیان کرده باشد که در این مصاحبه. هیچ جای دیگر—به استثنای زندانی عشق—ژنه تکثر علایق و وسعت دانش اش را در زمینه‌هایی مانند معماری، موسیقی، مردم‌شناسی و تاریخ اینچنین به‌نمایش نگذاشته است. اینک ژنه موقعیتش را بازمی‌یابد؛ کودکی‌اش را می‌کاود؛ مسئلۀ همجنس‌گرایی و نیز رابطۀ پیچیدۀ میان اروتیسم و سیاست را به بحث می‌نشیند.
