کلمات به دنبال هم رواناند. همیشه نوشته هایم از درونی ترین جای قلبم میرساند و پس از  مغز احساس خویش را به  دل می آید. هنگامی که بوسه کاغذ جا گرفته و بر دست تحلیلی ساده ریال قلم در آغوش میزند و واژه ها یک به یک ورقه ای سفید را سیاه می کنند. وزن و آهنگ برایشان مهم نیست و تنها نوشته می شوند. کلمات، چون زنجیر به هم گِره میخورند و جملاتی را میسازند. جملاتی که جز حرف دل نیست...

این کتاب شعر در سال 1392 نوشته است و شامل تیترهای زیر می باشد:

1. رنگ مشکی عید

2. راه ناپایان

3. صاحب رفعت

4. نیروی جاذبه

5. پاسخ

6. آشیانه

7. همین بود آخرین حرفم

8. کربلای ایران

9. آمریکا؟