آنجا که زبان از گفتن حرف هایی باز می ماند نوبت به قلم می رسد تا پا به عرصه نهد وحق مطلب را به جای آورد.
می دانم قلم بنده آنقدر بزرگ نیست تا کارهای بزرگ از آن برآید.
اما هر چه هست چیزی نیست جز تمام احساسات من.
احساساتی که با این رویاها و تفکرات عجین شده و یک لحظه رهایم نمی کند.
مجموعه پیش رو بخش کوچکی از نوشته های من است و البته اولین آن.