اکنون باید سرمایه اخلاقی Ethical Wealth را هم به بحث توسعه افزود. انسان با فضیلت زاده نمی شود؛ بلکه با فضیلت می شود...
به نظر من با گذشتن از چهار منزل، انسان با فضیلت می شود و تحقق می یابد. توسعه اخلاقی مستلزم این است که انسان ها در مسیر عبور از چهار منزل قرار بگیرند:
منزل اول ادب است. ادب آموختنی است؛ آموزش های کودکی و نوجوانی باید ادب را در انسان جایگیر کنند.
منزل دوم اخلاق است؛ این منزل، پیمودنی است و متضمن وظیفه، الزام، تحمیل و تحمل می باشد.
منزل سوم منزل عشق است. عشق، چشیدنی و تجربه ای فراسوی الزام های اخلاقی است.
منزل چهارمی که شایسته است انسان ایرانی بدان گذر کند، منزل وارستگی است؛ این منزل رسیدنی است و مقام بساطت و ثبات است.