چه بدانیم چه ندانیم ما خالق زندگی خود هستیم.

آنچه در زندگی ما اتفاق می افتد حاصل شانس یا برایند نیروهای طبیعت نیست بلکه بازتاب آن چیزیست که در درون خود ما در جریان است. دنیای بیرون همواره انعکاسی است از دنیای درون فرد. ما بهشت و جهنم خود را در درون خودمان بر پا می کنیم. زندگی از درون ما جاریست و اگر در درون خود به صلح و آرامش رسیده باشیم مانند ابراهیم هیچ آتشی ما را نخواهد سوزاند چرا که ما در گلستان درون خویش ساکنیم.

درک این موضوع که زندگی بیرونی ما و حوادثی که برای ما پیش می آید نتیجه ی افکار و احساسات خود ماست بسیار مهم است. افکار (تصاویر ذهنی و تعریف ما از زندگی از خود و از دنیای اطرافمان) و احساسات (احساسی که نسبت به خود و زندگی داریم) تعیین کننده ی وقایع زندگی ما هستند بدون شک اگر در ذهن خویش تصویر مثبتی از خود و زندگی و محیط پیرامون خویش نداشته باشیم و احساس خوب و زیبایی از جهان برای خود نساخته باشیم نمی توانیم انتظار داشته باشیم که زندگی ما را به زیبایی و شادی دعوت کند ...