در عصر ما که هر کسی از طریق شبکه­ های اجتماعی مجالی برای بیان افکارش با دیگران دارد، هر کسی هم می­تواند شاعر احساسات خود باشد. اما دریغ که به همان اندازه دنیا سطحی ­تر ­شده و مردم کمتر فرصت دارند و می­خواهند که به اعماق قلب خود مراجعه کنند. این مجموعه، حاوی شعرواره­ هایی است که نویسنده آن نه برای خودنمایی، بلکه برای ابراز احساسات درونیش نگاشته. در عین اینکه این نوشته­ ها بیانگر افکار و تاملّات یک نفر است، اما هر کسی می­تواند با آنها همراه شود و کم یا زیاد سهمی مشترک با آنها بیابد.    

عمری بر مردگان گریسته ­ام،

امروز بر زندگان 
بیچاره زندگان،

خوش به حال مردگان...