انسان از آغاز تولد خود با مفهوم مرگ آشنا نیست، بلکه به تدریج با مفهوم مرگ آشنا می شود. موجوداتی که مرگ ندارند و نیز موجوداتی که از مرگ خود آگاه نیستند، از مرگ دلهره‌ای نداشته، نگران هم نیستند. اما انسان با آگاه شدن از مرگ، به خصوص با آگاه شدن از مرگ خود، دچار اضطراب و نگرانی شده، چندین پرسش اساسی دربارۀ مرگ، بر ذهن و اندیشۀ او مستولی می شود:
مرگ چیست؟ چرا باید مرد؟ چگونه می‌میریم؟ بعد از مرگ چه می‌شود؟ آیا روح انسان با مرگ نابود می‌شود؟ سرگذشت روح، پیش از پیوستن به جسم چه بوده است؟ سرنوشت روح، پس از مرگ جسم چه خواهد بود؟.....

بشر در طول تاریخ پیوسته با موضوعاتی رو به رو بوده که بر فرآیند حیات تاثیر بسزایی داشته و زندگی‌اش را جهت و معنا بخشیده است. بی‌تردید از اهم این موضوعات پدیده مرگ و پایان حیات است، پدیدهای که هیچ انسانی را از آن گریزی نیست و آرزوی جاودانگی همواره در طول تاریخ، اندیشه انسان را به خود مشغول کرده است. در میان تمامی مخلوقات فانی، فقط انسان است که از این سرنوشت، یعنی مردن، خبر دارد. همه جانداران می‌میرند، ستارگان و کهکشان‌ها فرو می‌پاشند، اما نمی‌دانند که می‌میرند و نمی‌فهمند که خواهند مرد، جز انسان که می‌داند و می‌فهمد که خواهد مرد.

در این کتاب سعی شده تا دیدگاه دین‌های غیر ابراهیمی، ابراهیمی، آیین‌ها، فرمایشات مولا علی(ع) و تعداد معدودی از فیلسوف‌ها در مورد مرگ توضیح داده شود.