کتاب تفسیر باران - جلد 1 نوشته مهدی خدامیان آرانی به صورتى است که گویا انسان امروزى با خدا گفتگو مىکند. این سبک نوشتار را نویسنده بعد از نظرسنجى فراوان از جوانان، برگزیده است و گروه هدف هم در این کتاب، همان جوانان مىباشند، جوانانى که از ادبیاتِ سنگین متنهاى دینى خسته شدهاند و به آن هیچ رغبتى ندارند.
خدا قرآن را براى سعادت ما فرستاده است، وظیفه ما این است که قرآن را بخوانیم و به آموزههاى آسمانى آن، عمل کنیم، ما باید مسائل زندگى مادى و معنوى و موضوعات خانوادگى و اجتماعى خود را با قرآن تنظیم کنیم و در پرتو آن حرکت نماییم.
در تفسیر آیه 5 سوره بقره میخوانید:
مىدانى دلم مجذوب قدرتها و زیبایىها مىشود و ناخودآگاه به سوى آنها جذب مىشوم، امّا تو به یادم مىآورى روزى را که همه این قدرتها نابود شدهاند و آن روز فقط تو هستى که قدرت دارى! روز قیامت را مىگویم! آن روز همه کسانى که به سویشان رفتم و آنها را بُت خود قرار دادم، زبون و خوار مىشوند، آن روز چقدر نزدیک است! وقتى که من از همه ناامید شوم.
فقط تو هستى که همیشه بودهاى و خواهى بود، پس فقط تو را مىپرستم و از تو یارى مىخواهم.
خوب مىدانم اصلِ همه بُتها، بُتى است که درونم هست، باید در هراس باشم از اینکه نفس من، بُتِ من شود، تا خودم را نشکنم نمىتوانم به سویت بیایم. باید دل خود را از عشق به خود خالى کنم، در دلم باید فقط محبّت تو باشد، مبادا خودپرست باشم! از هر چیزى که بخواهد جاى تو را در قلبم بگیرد، دور مى شوم، دل من حرمِ تو است، در این حرم باید فقط یاد و محبّت تو باشد.
لحظهاى باید فکر کنم! به راستى به یارى چه کسى دل بستهام؟ اگر تو نخواهى، هیچ کس نمىتواند برایم کارى کند، هر کس که قدرتى دارد، از تو دارد، پس آیا بهتر نیست در مشکلات، فقط از تو یارى بخواهم و تو را صدا بزنم که تو صداى همه بندگانت را مىشنوى و آنان را یارى مىکنى.