کتاب تفسیر باران - جلد 13 (سوره های جمعه، منافقون، تغابُن، طلاق، تحریم، مُلک، قلم، حاقّه، معارج، نوح، جنّ، مُزمّل، مُدثّر، قیامت، انسان، مرسلات.) اثر مهدی خدامیان آرانی به صورتى است که گویا انسان امروزى با خدا گفتگو مى‌کند. این سبک نوشتار را نویسنده بعد از نظرسنجى فراوان از جوانان، برگزیده است و گروه هدف هم در این کتاب، همان جوانان مى‌باشند، جوانانى که از ادبیات سنگین متن‌هاى دینى خسته شده‌اند و به آن هیچ رغبتى ندارند.

خدا قرآن را براى سعادت ما فرستاده است، وظیفه ما این است که قرآن را بخوانیم و به آموزه‌هاى آسمانى آن، عمل کنیم، ما باید مسائل زندگى مادى و معنوى و موضوعات خانوادگى و اجتماعى خود را با قرآن تنظیم کنیم و در پرتو آن حرکت نماییم.

در بخشی از تفسیر آیه 19 سوره مزمل می‌خوانید:

بت پرستان قرآن را دروغ خواندند و آن را افسانه پیشینیان پنداشتند، محمّد (صلى الله علیه وآله) از این سخنان اندوهناک شد. اکنون تو این آیه را نازل مى‌کنى: «اى محمّد! این قرآن، پندى است براى کسى که بخواهد راهى به سوى من برگزیند».
آرى، این سنّت و قانون توست، در این دنیا، به انسان اختیار دادى تا خودش راهش را انتخاب کند.
آرى، تو انسان را آفریدى، راه حقّ و باطل را به او نشان دادى و او را در انتخاب راه آزاد گذاشتى، اگر تو اراده کنى که همه مردم ایمان بیاورند، همه ایمان مى‌آورند، امّا آن ایمان دیگر از روى اختیار نخواهد بود، بلکه از روى اجبار خواهد بود. تو اراده کرده‌اى که هر کس به اختیار خود ایمان را برگزیند.