کتاب تفسیر باران - جلد 6 (سوره‌های اسرا، کهف، مریم، طه) اثر مهدی خدامیان آرانی به صورتى است که گویا انسان امروزى با خدا گفتگو مى‌کند. این سبک نوشتار را نویسنده بعد از نظرسنجى فراوان از جوانان، برگزیده است و گروه هدف هم در این کتاب، همان جوانان مى‌باشند، جوانانى که از ادبیاتِ سنگین متن‌هاى دینى خسته شده‌اند و به آن هیچ رغبتى ندارند.

خدا قرآن را براى سعادت ما فرستاده است، وظیفه ما این است که قرآن را بخوانیم و به آموزه‌هاى آسمانى آن، عمل کنیم، ما باید مسائل زندگى مادى و معنوى و موضوعات خانوادگى و اجتماعى خود را با قرآن تنظیم کنیم و در پرتو آن حرکت نماییم.

در بخشی از تفسیر آیه 92 - 101 سوره کهف می‌خوانید:

آنان ذُوالْقَرْنَیْن را گرامى داشتند و از دشمنان سرسختى به نام «یأجوج و مأجوج» به او شکایت کردند و گفتند: «یأجوج و مأجوج در این سرزمین فساد مى کنند، آیا ممکن است ما هزینه اى به تو بپردازیم و تو براى ما سدّى درست کنى تا میان ما و آنان مانع شود و آنان دیگر نتوانند به ما آسیب برسانند؟».

ذُوالْقَرْنَیْن در جواب آنان گفت: «آنچه خدا به من عطا کرده است از پیشنهاد مالى شما بهتر است. من نیازى به مال شما ندارم، شما فقط با نیروى انسانى خود مرا یارى کنید تا میان شما و دشمنان شما سدّ محکمى بسازم».

آنگاه دستور داد تا قطعات بزرگ آهن را میان دو کوه قرار دهند، این گونه بود که میان آن دو کوه از آن قطعات آهن پر شد. سپس به آنان گفت: «در اطراف آن آتش بیفروزید و در آن بدمید».