کتاب آینده‌ی پزشکی و دیده‌بانی فناوری به قلم ایرج نبی پور به تحریر در آمده است.

با پایان یافتن انقلاب اطلاعات و گذار از دوران متاورس، پارادایم نوینی را لمس خواهیم کرد که انسان‌ها بیش از حد ماشین خواهند شد و ماشین‌ها نیز بیش از حد انسان و این همان پارادایمی است که نام دوران سیمبیوتیک را بر خود حمل می‌نماید و در همین زمان است که مرز جدایی میان انسان و ماشین، به دلیل یکپارچگی آن‌ها، به سختی می‌توان یافت کرد و با همین به هم پیوستگی انسان‌ها و ماشین‌ها است که آن‌ها خواهند توانست توان یکدیگر را افزایش دهند. در چنین پارادایمی است که انسان‌‌ها افزایش طول زندگی و توان مغزی و فیزیکی خود را به گونه‌ای تجربه خواهند کرد که پیش از این در طول تاریخ تکامل خود با آن رو به رو نبوده‌اند.

در چنین فضایی که پرتو‌های آن در 2030 خواهد درخشید و در 2050 نیز جهان زیست بیولوژیک و فیزیکی ما را دگرگون خواهد کرد. با شکی از پزشکی و طبابت رو به رو خواهیم شد که مفاهیم و رهیافت‌های کنونی در دانش و عملکرد طب، دیگر پاسخگویی آن نخواهد بود. این همه پیشرفت و تغییر بنیادین در چهارچوب بیولوژی و محیط پیرامونی، برخاسته از ابرروندهایی است که فناوری‌های کنونی را به سوی همگرایی سوق می‌دهد.