کتاب ناوبری الکترونیکی به معرفی و آموزش مواردی از جمله کاربری سامانه‌های هدایت کشتی،‌ کاربری مدارهای دیودی و کاربری مدارهای دیجیتال می‌پردازد.

در بخشی از کتاب ناوبری الکترونیکی می‌خوانیم:

VDR چیزی مانند جعبه سیاه در هواپیماست که روی کشتی نصب می‌شود تا اطلاعات متنوع شناورها را ثبت نماید. این اطلاعات برای بازبینی جزئیات فعالیت‌های کشتی هنگام تحقیقات در خصوص حوادث دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. IMO، این سامانه را به عنوان یک سیستم کامل مشتمل بر واحدهای مورد نیاز برای ارتباط با منابع سیگنال‌های ورودی، پردازش و شناسایی سیگنال‌ها، وسیله ثبت نهایی، وسیله بازخوانی، منبع تغذیه و منبع تغذیه اضطراری تعریف می‌کند. به بیان دیگر، VDR یک وسیله ایمنی بر روی کشتی است که همواره اطلاعات ضروری مربوط به عملیات کشتی را ثبت می‌کند.

این سیستم توانایی ضبط صدا برای مدت حداقل 12 ساعت (تا 48 ساعت) را دارد تا با بازخوانی آن بتوان به بررسی اتفاقات در لحظه وقوع تصادم یا دیگر حوادث در کشتی‌ها پرداخت. جعبه سیاه یک کشتی از جهاتی برتر و متفاوت از جعبه سیاه یک هواپیماست، هم از نظر کثرت اطلاعات ثبت شده و هم از نظر مدت زمان، یعنی اینکه اطلاعات ضبط شده هرگز نباید از یک دوره 12 ساعته کمتر باشد. این بدان معناست که اطلاعات ثبت شده در 12 ساعت گذشته، به طور پیوسته و خودکار، به وسیله آخرین اطلاعات واردشده جایگزین می‌شوند.