کتاب پرورش مهارت‌های عاطفی - اجتماعی کودک مواردی از جمله پرورش خودآگاهی کودک، توسعه‌ی برقراری ارتباط کودک با دیگران و پرورش مشارکت کودک در فعالیت‌ها را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد.

در بخشی از کتاب پرورش مهارت‌های عاطفی - اجتماعی کودک می‌خوانیم:

اعتماد در برابر بی‌اعتمادی: کودک در مرحله یکم، براساس رفتار اطرافیان و به ویژه مادر، اعتماد یا بی‌اعتمادی به محیط پیرامون را یاد می‌گیرد. نوزادان در صورتی که دنیای پیرامون‌شان باثبات و قابل پیش‌‌بینی باشد، مرتبا تغذیه شوند و راحتی و آسایش‌شان فراهم باشد، احساس اعتماد می‌کنند. مراقبت ناکافی و طرد کودک سبب ترس و بی‌اعتمادی او نسبت به محیط می‌شود.

خودمختاری در برابر شرم و شک: کودک در مرحله دوم می‌کوشد تا استقلال را تجربه کند و اراده‌اش را بیازماید. حمایت افراطی یا نبودن حمایت، موجب تردید درباره توانایی کنترل خویشتن خواهد شد. کودک «نه» می‌گوید و می‌تواند هر‌جا که بخواهد راه برود و بدود. والدینی که تند و پرخاشگر نباشند و به کودک‌شان اجازه تجربه کردن بدهند، حس خودمختاری را در او تقویت خواهند کرد. مراقبت بیش از حد یا کمبود آن، احتمالا سبب می‌شود کودک در توانایی‌هایش برای کنترل خود و محیط تردید کند.

ابتکار در برابر احساس گناه: کودک در مرحله سوم فرصت می‌یابد تا فعالیت‌های تازه‌ای انجام دهد و از پیشرفت‌های خود لذت ببرد. او در به کار بردن زبان هم تبحر پیدا می‌کند. اگر والدین و مربیان حوصله پاسخ دادن به پرسش‌های کودک را داشته باشند و به او اجازه بدهند به فعالیت‌های ابتکاری دست بزند، کودک توانایی‌هایش را باور می‌کند و اعمالش با اعتماد به نفس همراه است. محدود کردن فعالیت‌های کودک و پاسخ‌گویی به خواسته‌ها و سؤال‌های او، به شکلی که انگار مایه زحمت است، در کودک احساس گناه ایجاد می‌کند.