کتاب روانشناسی و ماساژ نوشته‌ی بابک وزیری، به بررسی نقش ماساژ درمانی به عنوان شاخه‌ای از روانشناسی سلامت می‌پردازد.

روانشناسی مثبت گرا به تمامی روش‌هایی که می‌توانند به نحوی از دردهای بشریت بکاهند دست می‌اندازد. بنا بر تحقیقات انجام شده، ماساژ یا همان دلک پارسی یک روش دیرین برای کاهش استرس و ناراحتی‌های ضعف اعصاب است که در این اثر به آن پرداخته می‌شود.

در بخشی از کتاب روانشناسی و ماساژ می‌خوانیم:

هنر درمان طبیعی مبتنی بر این اصل که رفلکس در پا، دست و گوش و مناطق ارجاع خود را در مناطق مربوط به منطقه‌ی عضو بدن، از طریق استفاده از فشار بر روی این رفلکس بدون استفاده از ابزار و روغن، پاها منطقه اصلی عضو بدن، بازتاب تنش را تسکین می‌دهد، بهبود گردش خون و ارتقاء عملکرد طبیعی از مناطق اعضای بدن مربوط به آن از بدن کمک می‌کند.

درمانگران رفلکسولوژی فرض میکنند که انسداد یک میدان انرژی نامرئی، نیروی زندگی یا هر چیز دیگر، می‌تواند از طریق پا یا دست انعکاس یابد. یکی دیگر از اصول رفلکسولوژی، اعتقاد به این که پزشکان می‌توانند استرس و درد در قسمت‌های دیگر بدن از طریق دستکاری پا تسکین دهند است. یکی ادعا‌ی دیگر توضیح می‌دهد که فشار در پاها باعث دریافت سیگنال از مغز میشود که باعث ارسال مواد شیمیایی 'تعادل' سیستم عصبی و یا آزاد کردن اندورفین میشود. انتقاد مشترک از بازتاب عدم وجود شواهد کافی برای آن اثرات ادعا شده‌ی آن است.