کتاب دیو و دلبر با سه حکایت تقریباً مشابه از نویسندگانی چون: داینا مالوک، لوگان مارشال و ادریک وردینبورگ که توسط اسماعیل پورکاظم ترجمه و تدوین گردیده و منضم به تصاویر مربوطه شده است، می‌تواند اهمیت رعایت به قول و قرارها را برای کودکان و نوجوانان فارسی زبان بازگو نماید.

احترام به قول و قرارها در قصه‌ها:

قول و قرارها از قدیم الایام بخشی جدائی ناپذیر از روابط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بین انسان‌ها بوده‌اند که می‌توانند به صورت‌های شفاهی و یا کتبی بین دو و یا چند نفر و حتی بین شرکت‌ها و کشورها انجام پذیرند.

محترم شمردن قول و قرارها حکایت از اعتبار و منزلت اشخاص حقیقی و حقوقی دارد و رعایت آن‌ها می‌تواند وثوق و اطمینان به تداوم ارتباطات انسانی را تقویت نماید و مبیّن استحکام آن‌ها باشند.

در این میان بسیاری از افراد معتقدند که قول و قرارها باید متضمن سودمندی روابط  برای همگی طرفین آن باشند و گرنه هر کدام از طرفین در صورت مغبون شدن می‌تواند به آن شائبه‌ای وارد ساخته و آن را لغو نماید و یا موقتاً از اجرا ساقط گرداند. بخشی از افراد این گروه به شواهد تاریخی و حتی مستنداتی از نوشته‌های کهن نظیر: "مؤمنان می‌توانند هر پیمانی را بجز پیمانی که با خداوند بسته اند، نادیده انگارند و در آن صورت گناهی بر آنان شمرده نخواهد شد" استناد می‌کنند.

برخی دیگر نیز معتقدند که افراد معتبر و شرافتمند مختارند تا قبل از انعقاد قول و قرارها بخوبی تعقّل و تفکر نمایند ولیکن پس از آن با وجود متحمل شدن ضرر و زیان مالی و جانی باید بر سر عهد و پیمان خویش باقی بمانند و هیچ بهانه و مستمسکی حتی: مسافرت، مهاجرت، بی پولی، بی سوادی، بیماری، آتشسوزی، فراموشی، گم شدن، سرقت، باد بردن، خورده شدن اصل مدارک توسط موش‌ها و موریانه‌ها و نظایر آن‌ها نباید موجبات نادیده گرفتن و عذر آوردن برای عدم پایبندی به قول قرارها بویژه پیمان‌های مدوّن را فراهم سازند.