کتاب یقه یاوه گو اثر هانس کریستین اندرسن، با ترجمه و تدوین اسماعیل پورکاظم که تصاویر متعددی به آن ضمیمه گردیده است، می‌کوشد، تا به مذمّت گزافه گوئی برای کودکان فارسی زبان با قرائت بزرگسالان بپردازد.

یاوه سرائی و گزافه گوئی در قصّه‌ها:

یاوه سرائی، گزافه گوئی و به عبارت عوام خالیبندی از صفات مذمومی است که برخی به دلیل احساس ضعف، ترس و حقارت خویش به آن متوسّل می‌گردند، تا دیگران بویژه افراد ناآشنا را تحت تأثیر قرار بدهند و احیاناً به گونه‌ای بفریبند لذا ضرب المثل "لاف زدن در غربت" نیز احتمالاً از همین جا ناشی شده است. 

یاوه سرائی از دوران‌های بسیار قدیم وجود داشته است به گونه‌ای که حتّی در نبردهای تن به تن جنگ‌های تاریخی به بیان نام‌های اجداد، منتسبان و کارهای محیّرالعقول خویش می‌پرداختند و به لاف زنی خویش آنچنان ادامه می‌دادند، تا روحیۀ طرف مقابل را تضعیف نمایند. 

امروزه افراد از گزافه گوئی برای قرار دادن خویش در نقش سایرینی که از امکانات و جایگاه بالاتری برخوردارند، در بسیاری از موارد نظیر: گرفتن وام از بانک‌ها و اشخاص، مراحل خواستگاری و ازدواج، خریدهای قسطی، استخدام و نظایر آن‌ها بهره می‌گیرند، تا موقعیّت خویش را تحکیم بخشند ولیکن هیچ فریبی دائمی و پابرجا نخواهد بود و سرانجام فرد فریبکار مفتضح و رسوا خواهد شد آنچنان که گفته‌اند:

همه را می‌توان فریفت، برخی را برای همیشه می‌توان فریفت ولیکن همه را برای همیشه نمی‌توان فریفت.