چگونه خدا را با نام‌های نیکو بخوانیم؟
کتاب چگونه خدا را با نام‌های نیکو بخوانیم؟ تألیف آکادمی مجازی باور مثبت، به بررسی اسامی خداوند و معانی آن‌ها می‌پردازد.
اسماء حُسنی یا نام‌های نیکوی خداوند نام‌هایی هستند که در اسلام برای الله به کار رفته است. غالباً شمار این نام‌ها را ۹۹ نام دانسته‌اند که بیشتر آن‌ها در قرآن آمده، ولی برخی دیگر براین باورند شمار آن‌ها بیشتر است.
نام‌های خدا در قرآن مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ نام است که در قرآن ذکر شده‌اند و اصطلاحاً، ۹۹ تای آن «(به عربی: اسماء الحسنی)» یا نام‌های نیکوی خداوند خوانده می‌شوند. هر چند که تعداد نام‌های خدا، در قرآن و سنت از ۹۹ عدد خیلی بیشتر هستند، ولی مسلمانان اعتقاد دارند که گروه برگزیده‌ای از نام‌ها (نام‌های نیکو)، تعدادشان ۹۹ عدد است.
این اسماء را به سه گروه تقسیم کرده‌اند:
- اسماء جمالی که شامل ۴۵ نام بوده و برای کسب روزی و رحمت پروردگار به کار می‌رود.
- اسماء جلالی که شامل ۲۲ نام بوده که برای از بین بردن دشمنی و خصومت کاربرد دارد.
- اسماء مشترک که شامل ۲۲ نام بوده که بر اساس نیت افراد خواص هر دو گروه قبلی را داراست.
ما معاشقه می‌کنیم با خداوند از طریق نام‌های نیکوی خداوندی. همون‌هایی که خداوند از طریق اسماء حسنی به ما یاد داده است. خداوند سبحان در آیه 180 سوره اعراف می‌فرماید: وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا. و نیکوترین نام‌ها براى خداوند است، پس خداوند را با آن‌ها بخوانید.
خداوند دارای بهترین و زیباترین اسم‌ها است. "اسم"، عبارت است از آنچه خبر می‌دهد از ذاتی با صفت خاص. مثلا (حیّ) اسم است و بر ذاتی با صفت حیات دلالت می‌کند. از آن جایی که از هر اسمی عالی‌ترین نحوه آن برای خدا است، پس حیات به معنی مطلق آن برای خداست، حیاتی که ذاتی او باشد و محدودیتی نداشته باشد. هر موجودی که بهره‌ای از حیات دارد، قالبی است که به اندازه‌ی خود نور حیات مطلق را به عالم می‌تاباند. لذا حیّ بودن خداوند و سمیع و بصیر بودن او با حیّ و سمیع و بصیر بودن انسان تفاوت اساسی دارد.
