کتاب مرثیه جویبار مجموعه سرودههای جواد شریفیان در قالب شعر نو است.
در بخشی از کتاب مرثیه جویبار میخوانیم:
میان انسان و مرگ
دریچهای فاصله است
و دستهای لرزان که معیار پهنای این دریچهاند
آنسوی دریچه
نه پرتگاهی
که فرازگاهی است
که با چنگ و دندان از آن برخواهی شد
هرگز کسی آنسوی دریچه را ندیده است
نیز آنان که
با چنگ و دندان
بسیار کوشیدهاند