کتاب آل مجموعه سرودههای سرشار از احساس محسن سفیدگر در قالب شعر نو است.
او آل را اینگونه توصیف میکند: دخترکی بوده خوبرو که در اوان کودکی به علت ناملایمات خانواده زیاد با همسن و سالهاش اخت نشده و حسرت کودکی کردن به دلاش مانده. سپس که به سنین نوجوانی و جوانی رسیده، به هر کودک دورهگرد و خیابانگرد و آشنا و غیرآشنا و اهل و نااهل خوبی کرده و مهر آنها را همچون فرزندان خویش بهدل گرفته. به خانهی بخت که رفته، در هوس فرزند داشتن، روزها را سپری کرده و وانگهی خبردار شده که آبستن است. نُه ماه بعد، موعد وضعحمل شده و پس از زاییدن، فیالمثل چون بنیهاش ضعیف بوده میمیرد. حسرت در آغوش کشیدن و بوییدن و پستان به دهن نوزاد چپاندن و تماشای قد کشیدن او به دلاش مانده روحاش در دنیا گرفتار شده و با تلنبار شدن نفرت بر سینهاش تصمیم گرفته از زنان زائو زهر چشمی بگیرد.