کتاب اقیانوس بزرگ تیتس نوشته‌ی جوونا جلال همراه با تصاویری جذاب برای کودکان، به آموزش مطالبی درباره‌ی تغییرات جغرافیایی زمین به صورت دو زبانه‌ی فارسی و انگلیسی می‌پردازد.

 میلیون‌ها سال پیش دو قاره بزرگ بود؛ یکی قاره گواندوانا که شامل آمریکای جنوبی، استرالیا، آفریقا و هندوستان می‌شد و دیگری قاره اوراسیا شامل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا. بین این دو قاره اقیانوسی باستانی به نام تتیس بود. کمی پس از ۶۵ میلیون سال پیش تا ۵۵ میلیون سال پیش، حرکات پوسته زمین سبب نزدیک شدن قاره گواندوانا به اوراسیا و برخورد آن دو با یکدیگر شد. محل برخورد این دو صفحه بزرگ سبب بسته شدن بعضی اقیانوس‌ها و تشکیل رشته کوه‌هایی شد که بسته شدن دهانه اقانوس تتیس و تشکیل رشته کوه زاگرس و هیمالیا از آن جمله بود.

اقیانوس تتیس که ارتباط دهنده دو اقیانوس اطلس و هند بود از میان رفت و بقایای آن در دریای خزر و دریای سیاه و مدیترانه برجاست، بخشی از ابرقاره گوندوانا از آن جدا شد که بعدها صفحه هند - استرالیا را تشکیل داد. این بخش که به صورت مستمر به راه خود ادامه می‌داد، در پایان به اوراسیا نزدیک و نزدیک‌تر شد تا آنکه برخورد آن با اوراسیا پایان تتیس و پدید آمدن رشته کوه هیمالیا را رقم زد. بسته شدن این اقیانوس میانه‌زیستی به احتمال زیاد از دوران کرتاسه بالایی آغاز شد. پیش از قرار گرفتن در میان هند و آسیا، تتیس برای ۴۵ میلیون سال میان اوراسیا و آفریقا بود. دریاچه خزر یکی از واپسین بازمانده‌های این اقیانوس باستانی است. امروزه تتیس جای خود را به هند، پاکستان، اندونزی و اقیانوس هند داده است.

محل برخورد این دو صفحه که قسمتی از آن در کشور ایران می‌باشد رشته کوه زاگرس است که ابرگسله زاگرس در زیر آن قرار دارد. استان‌هایی که در کشور ما در محل برخورد این دوصفحه بوده‌اند شامل استان‌های آذربایجان غربی و شرقی، کردستان، کرمانشاه، لرستان، همدان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، فارس و هرمزگان می‌باشد.