کتاب به چه سوگند دربردارنده‌ی اشعاری زیبا و خواندنی از محمد طهوری راد در قالب شعر نو است.

کتاب اول محمد طهوری راد با عنوان... و شاید هذیان‌های یک روح بیمار در سال 1396 توسط انتشارات سخنوران در 230 صفحه و در قالب نوشتاری شعر سپید می‌باشد که فضای شعری این مجموعه بر اساس تاثیرات شخصیتی و هنری و بویژه روان داستان‌های صادق هدایت بر افکار و قلم او و با تاثیراز فضای شوم و تاریک آن‌ها به نگارش درآمده  و سبک نوشتاری آن نیز تداعی کننده‌ی سبک احمد شاملو در شعر سپید است. این کتاب منتخب مجموعه‌ی نوشته‌ها و اشعار وی از آغاز تا سال 1396 می‌باشد. 

کتاب دوم نیز با عنوان چند مثنوی و در 100 صفحه توسط انتشارات گنجور در سال 1399 واخیرا به چاپ رسیده که در قالب سنتی و کلاسیک و مشتمل بر تعدادی مثنوی بلند با فضائی منتقدانه و حاوی مضامین دراماتیک و اجتماعی است که بسیار روان و موزون نگارش یافته و قوت آن در سرایش به زبان تشبیه و استعاره و سایرصنایع و فنون و همچنین تمثیل و اشارات گسترده در سراسر مجموعه بوده و به لحاظ فنی و نوشتاری نیز از پختگی و تکامل بسیاری برخوردار است... 

کتاب سوم بنام بی‌سلام، بی هیچ... و همچنین اشعار پیش رو در این مجموعه، منتخبی از چند شعر نو در قالب نیمایی با بهره از وزن و قافیه می‌باشد که در قالب منتخبی از اشعار شاعران معاصر تقدیم می‌گردد. طهوری راد کارهای دیگری نیز در دست نگارش دارند که از آن جمله منظومه‌ی بلندی با عنوان نفرین نامه در قالب شعر نو و نیمایی و با وزن و قافیه است.

در بخشی از کتاب به چه سوگند می‌خوانیم:

مرا به سوگندی به یاد آر که بر آستان تو هر بار شکستم
به پیمانی که در وداع آخر هزار بار تو گفتی و من نبستم
گفتی ستاره باش و به صبح من بخند
تو گفتی و من هزار عهد شکستم که مباد به یکی از آن بازنگردی