کتاب نفسی مملو از آرامش به قلم حامد احمدی روایت‌گر زندگی زن و شوهری است که زندگی خود را به تازگی آغاز کردند، به مسافرت دو نفره‌ای به سمت کرمانشاه می‌روند و در آن‌جا اتفاق‌های شگفت‌انگیزی برای‌شان رخ می‌دهد....

در بخشی از کتاب نفسی مملو از آرامش می‌خوانیم:

هفته‌ها گذشت و روز به روز پروستیوس پادشاهانه‌تر رفتار می‌کرد. احساس شاه بودن در او، جایگزین آن روحیه‌ی رشادت و دلیری گردیده بود. حالا او صاحب آن تاج و تخت به حساب می‌آمد. نگاهش نسبت به کارگران و مردم عادی، بسیار معمولی و حتی آلوده به حقیر شمردن شده بود. به زنان بی‌اعتنایی می‌کرد و آنان را موجب ضعف قوای مردان می‌دانست. و گهگاهی از جشن‌ها هم فراری بود.

کار هر روز پادشاه این بود که لباس پادشاهی‌اش را به تن کند و از پله‌ها پایین بیاید و در داخل محوطه‌ی قصر راه برود و گاهی هم تا برج و بارو‌های قلعه بالا برود و خلاصه که به نقاط مختلف قلعه سرکشی کند. این در حالی است که در همه حال هر سه مشاورش به همراه محافظانش او را همراهی می‌کردند.

محوطه‌ی داخل قلعه سرسبز و دلگشا بود و قصر بزرگی در میان آن جا خشک کرده بود و برج‌های دیده‌بانی فراوانی با سقف‌های گنبدی شیبدار باشکوهی آن را احاطه کرده بودند. باغچه‌های سبز و گل‌های زیبا با نقش و نگار‌های مرتب، دلپذیری خاصی به آن‌جا داده بود. در میان حیاط، درخت بسیار بزرگی وجود داشت که در زیر آن سایبان بزرگی را برای شاه تعبیه کرده بودند. مشاورانش نیز در همین نزدیکی در زیر همان سایبان برای خودشان جای مخصوص خود داشتند.