غریوانه به دعانویسی و رمالی اشاره ضمنی داشته و آن را باطل می داند. قدرت عشق و توکل را برجسته دانسته و انسانی که از طریق عشق سعی در رسیدن به مدارج والای انسانی است را ارجع می شمارد.
