اسکندر مقدونی (۳۵۶ تا ۳۲۳ پیش از میلاد) در ایران مشهور به «اسکندر گجسته» به معنای اسکندر ملعون و در غرب مشهور به «اسکندر کبیر» و کشورگشای اهل مقدونیه در سدهٔ چهارم پیش از میلاد بود. در طول تاریخ اسکندر برای روم نماد قدرت واقتدار بوده است؛ ولی برای ایرانیان نماد خون خواری و خرابی است. چنانچه به علت کشتار و خرابی های به بار آورده در ایران وی را اسکندر گجسته (ملعون) می نامند.