نگارنده در سفرنامه تحقیقاتی ـ زیارتی خود به قندهار، تلاش کرده است تا داستان «خرقه شریف» را مورد بازنویسی قرار دهد.

خرقه شریف، لباسی است که پیامبر به «اویس» داده بود. گویند این جامه تا زمان «امیر تیمور» در عراق بود، وی پس از حمله خود، آن را به سمرقند برده و در «ده بید»، برای نگهداری آن جایی را تعیین و ساداتی را متولی آن نمود. بعدها، خرقه به بخارا آورده شده و در نهایت به «جوزجان» می رسد. در مصاف «احمدشاه ابدالی» با «شاه مراد بیگ»، امیر بخارا، وی آن را تقدیم احمدشاه کرد. بی شماری زوّار خرقه تا حدّی بوده است که جابه جایی آن به قندهار ماه ها به طول می انجامد. عاقبت در قندهار به امر احمدشاه بر روی آن گنبدی ساخته شده که به «خرقة شریف» معروف می باشد.