زمان خواستار پیدایش یک تاریخ، یک داستان حماسی ویک اثر ق هرمان پرور ملی بود.

تقریبآ ٣۶۵ سال میگذشت که سلطۀ فرهنگ بیگانه و زبان تازی، مردم را از زبان و فرهنگ شان جدا و بیگانه ساخته بود. مردم خواستار تجدید تاریخ و زبان وآداب و سنن و فرهنگ و بالآخره استقلال خویش بودند و نمی خواستند مثل مردم مصر وشام و غیره برای همیشه ازآداب و سنن و رسوم و ملیت و دیگرامتیازات فرهنگی خویش محروم و جدا گردند. این بود که میهن پرستان این خطه یعنی خراسان باستان، فداکاری ها نمودند و قربانیها دادند و هزاران مشقات را متحمل گردیدند تا اینکه توانستند پس ازقرنها، زبان وادب ورسوم و فرهنگ ملی و استقلال میهنی خویش را زنده بسازند.