من به شکل عجیبی بیمارم
و فکر میکنم سرطان غم گرفته ام
مدام تکثیر می شود
مدام از شکلی به شکل دیگر بدل می شود
و من تنها چاره ام خندیدن است
به چه؟
نمی دانم اما...
هر روز به کوچک ترین چیز ها میخندم.....
حرف های خنده دار میزنم
دیگر همه باورشان شده دلقک بودنم را
و به این خاصیت تمام حرفهای تلخم را میزنم
اما باز آن ها میخندند....