هدف از نگارش (( شین مثل شنونده )) در مرحله اول ایجاد پیوندی مستحکم بین شنونده های موسیقی هیپ هاپ و (( درست گوش دادن )) و در مرحله ی بعد آشنایی آنها با روش صحیح (( نقد کردن )) میباشد .

" آنچه فراوان است شنونده برای شنیدن و خواننده برای تولید موسیقی "

امّا این کافی نیست. هیپ هاپ فارسی و خصوصا بخش مورد نظر ما یعنی "موسیقی رپ" را زمانی میتوان به عنوان سبکی هنری، پخته و جاافتاده شناخت که بتواند دنبال کننده ها و شنونده های حرفه ای خود را در تمامی ابعاد همانند موسیقیای، محتوایی، اخلاقی، فرهنگی و ... ارضا کند. متاسفانه این ویژگی مدت هاست که به شکل صحیح در جریان نیست و در این مدت شاهد آن بودیم که اکثر شنونده های حرفه ای رپ از رپ فارسی دل کنده و بار سفر به موسیقی هیپ هاپ آمریکا یا دیگر سبک های موسیقی بسته اند. علت این امر با فاکتور گرفتن بُعد سلیقه، به ناکارآمدی هیپ هاپ فارسی برمیگردد. برای آنکه رپ فارسی بتواند به سطحی برسد که به مزاج شنونده های حرفه ای خوش آید نیاز است در تمامی ابعاد حرفه ای شود. برای محقق شدن چنین اهدافی نیز نیاز است که شنونده های این سبک برای خود شخصیت و برای گوش های خود ارزش قائل شوند. هر آهنگی را نپذیرند، با هر شرایطی سازگار نشوند و منتقد خوبی باشند تا خواننده را وادار به رفتار حرفه ای و افزایش سطح کیفی تولیدی خود کنند.

در این نوشتار بعد از بررسی مختصر رابطه ی " موسیقی و انسان " به بررسی ارتباط حسی شنونده و موسیقی میپردازیم، سپس با محتوای فنی موسیقی رپ آشنا شده و در نهایت نحوه صحیح نقد کردن را بیان میکنیم.