کتاب تاملاتی در باب گذشته نوشته‌ی اشکان سال، گفتاری در روانشناسی عامیانه محسوب می‌شود. هیچ انسانی نیست که وقتی به گذشته فکر کند دچار تنش نشود و افسوس نخورد.

گاهی انسان‌هایی پیدا می‌شوند که حتی در گذشته روزگار می‌گذرانند تا جایی که آینده را فراموش می‌کنند. شکست‌های عاطفی، فریب‌ها، ابزارشدگی، دروغ‌ها و خیلی چیز‌های دیگر در گذشته هستند. گاهی گذشته همچون صندوقی است که وقتی در آن باز می‌شود درد‌ها به همراه دارد.

در بخشی از کتاب تاملاتی در باب گذشته می‌خوانیم:

حقایق را باید پذیرفت، کسی که حقایق و امور واقع را نمی‌پذیرد اساساً با مشکل شناخت دست و پنجه نرم می‌کند. همه در گذشته اشتباهاتی داشته‌اند هر کس دارای خاطرات ناگواریست که وقتی بدان‌ها برمی‌گردد اظطراب می‌گیرد، ناراحت می‌شود بگذارید روی شکست یک رابطه احساسی یا عاشقانه کار کنیم زیرا که تجربه مشترک اغلب انسان‌هاست.

در قطار، اتوبوس یا پشت فرمان اتومبیل یا حتی در هنگام پیاده‌روی به یک باره یاد کسی که واقعاً شیفته او بودیم می‌افتیم و البته بنا به دلایلی ماه‌ها می‌شود قطع رابطه کرده‌ایم، این خاطرات ما را اندوهگین و دل‌تنگ می‌کنند. خب چه کاری می‌توانیم بکنیم؟ گذشته که از کف رفته اندوه و ماتم هم کاری از پیش نمی‌برند آیا راهی برای برقراری رابطه دوباره هست؟ اگر پاسخ مثبت است تشریفات را کنار بگذارید و ارتباط برقرار کنید؛ مثلاً تماس بگیرید و این را بگویید: حاضری که از نو شروع کنیم.