مقاله ای در تحلیل آثار  مرحوم دکتر قیصر امین پور است که در سوگیاد ایشان در باغ مهر جوان شیراز در قالب سخنرانی ارایه شده است.

از قسصر امین پور نوشتن، مثل شعرهای قیصر، مثل شخصیت قیصر، کاری است سهل و ممتنع. راحت است از آن جهت که قیصر در فضای شعر امروز نفس می کشید و نگاهی ایستا و ساکن نداشت. بلکه شخصیتا به گونه ای پرورش یافته بود که نگاهش رو به آینده باشد و این مسایه برای نسل جوان خوشایند است چرا که زمینه ارتباط بیشتر را بین مخاطب و متن فراهم می کند. از سوی دیگر سخت، این مساله سخت است و ان نیز  برمی گردد به پیچیدگی های درون شاعری به نام قیصر امین پور که به نظر می رسد در عرصا زندگی اجتماعی به عنوان یک شاعر، سلوکی خاص و ویژه داشته و می خواهم در اینجا بگویم قیصر قابل انطباق ترین تصویر آرمانی شاعر در ذهن نسل ما بود.

تصویری رندانه از فردی که حس و خرد را به هم آمیخته و در زندگی نیز آنچنان سلوک می کند که عام خاص او را همرنگ خویش می پندارند.