در این کتاب از ابتدا به نحوه نفوذ سازمان فراماسونری به دولت عثمانی در دربار ترکان عثمانی و سپس به معرفی افراد سیاسی فراماسون در دستگاه درباری و حکومتی عثمانی تا دولت نوین ترکیه پرداخته شده است.

از آنجا که بنا به تحلیل های مختلف پژوهشگران، یهودیان عامل اصلی انتقال فراماسونری به سایر نقاط می باشند، شاید بتوان تاریخ ورود فراماسونری را نیز از همان تاریخ کوچ و تبعید یهودیان اسپانیا به قبرس و آسیای صغیر در 1492 دانست، هر چند که ساختار و تشکیلاتی بسان آنچه که در قرون نوزدهم و بیستم پدید آمده بود را دارا نبودند و شاید بهتر باشد آن را مجمعی از انجمن های مخفی یهود بنامیم. اما به هر حال عثمانی به عنوان بزرگترین امپراطوری عربی تحت تاثیرات فراماسونری واقع گشت و اولین لژ رسمی در آن امپراطوری در سال 1798 مطابق با 1213 هـ.ق در مصر و توسط ناپلئون ناپارت و چند فراماسون همراهش به وجود آمد. در مورد عثمانی برخی از نویسندگان از جمله جرجی زیدان عقیده دارد که نخستین انجمن فراماسونری در دولت عثمانی به سال 1737 مطابق با 1150 در شهر کورفو از سوی وابستگان به انگلیس تاسیس شد و نام آن نیز «فیثاغورس» بود.