آیا واقعا فکر می کنید هیچ کاری ازدستان برنمی آید؟ من که تردید دارم که تو این قدر ناتوان باشید! من که درشگفتم از اینکه خودت را غرق ناتوانی می بینی؟ همۀ توانایی های تو در ذهن و اندیشیدن توست و باز همۀ ناتوانی های تو در ذهن و اندیشیدن توست (از اینکه نمی اندیشی یا درست نمی اندیشی).

امروز کمی بیاندیش (مثبت بیاندیش) تمرینی باشد برای تو تا ببینی آیا احساس توانمندی می کنی؟ آیا حال وروزت تغییر می کند؟ آیا احساس خوبی به تو دست می دهد؟ ذهن وتفکر را چون شاه کلیدی فرض کن که می تواند هر دری را باز کند، درهای ناتوانی تو را، حتّی دروازۀ بزرگ ناتوانی تو را. خوب معلوم است چرا درهای ناتوانی تو باز نمی شود، چون نمی اندیشی، چون واقعا نمی اندیشی. اندیشیدن نه تنها باز کردن ذهن است بلکه باز کردن درهایی است که تو را به جهان های تازه و متفاوتی رهنمون می سازد، باز کردن درهای ناتوانی تا به سمت درهای توانایی هدایت شوی.

آری کمی بیاندیش اما متفاوت تر از دیروز. مگر نمی خواهی ناتوانی های دیروزت را به توانایی های امروزت تبدیل کنی؟ پس متفاوت از دیروز بیاندیش. از بس که دیروز از سر ناتوانی می اندیشیدی، ذهن تو نیز از سر ناتوانی می اندیشید و به تو احساس ناتوانی می داد.اما امروز وقت آن است که تواناتر بیاندیشی تا ذهن تو نیز احساس توانایی کند وبه تو انرژی  واحساس توانمندی بدهد. از ذهن خود چه انتظاری دارید وقتی از سر ناامیدی و ناتوانی می اندیشی  ودر ازایش دوست دارید بتواند به تو انرژی های سرشار از امید  وتوانایی ببخشد. ذهن آیینه وجود توست، آنچه هستی، آن گونه که هستی در آیینه ذهن تو نمایان است. آیا آیینه شکستن خطا نیست؟ خود را بشکن که خطاکار تویی، تویی که نمی اندیشی!