انسان پدیده ای است که هرگاه احساس کند تنهاست و به جایی تکیه ندارد نگران می شود و روحیه اش افسرده و مضطرب می گردد و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و در مقابل، آنجا که به کسی یا چیزی به ویژه از نظر روحی و روانی تکیه دارد احساس آرامش و اعتماد به نفس می کند.
حال اگر چنین تکیه گاهی برای انسان ذات مقدس پروردگار بزرگ باشد مسلم است که چنین انسانی چقدر آرام، مطمئن و صاحب اقتدار و اعتماد به نفس خواهد شد.