در کتاب صوتی صورتک‌ها اثر صادق هدایت داستان در مورد مردی به نام منوچهر است که دیوانه وار عاشق زنی به نام خجسته شده است. خواهر منوچهر عکسی را به او نشان می‌دهد که در آن عکس خجسته مست در آغوش ابوالفتح که گویا پسرخاله او بوده، خوابیده است. ‎این موضوع منوچهر را به فکر انتقام از عشقش می‌اندازد...

صادق هدایت نویسنده، داستان‌نویس، مترجم و روشنفکر ایرانی بود. بسیاری از محققان، کتاب «بوف کور» او را، مشهورترین و درخشان‌ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانسته‌اند. اندیشه‌های ناسیونالیسمی و سبک رئالیسم پایه‌های اصلی آثار هدایت را تشکیل می‌دهد.

در قسمتی از کتاب صوتی صورتک‌ها می‌شنویم:

شاخه درخت‌ها خاموش و بی‌حرکت زیر باران مانده بود. تنها صدای یکنواخت چکه‌های باران در ته ناودان حلبی شنیده می‌شد. از آن هواهای سنگین و دلچسب بود که روی قلب را فشار می‌دهد و آدم آرزو می‌کند که دور از آبادی در کنج دنجی باشد و کمی آهسته پیانو بزند.

این منظره به طرز غریبی با افکار منوچهر اخت وجور می‌آمد. همه فکر منوچهر بدون اراده دور یک سالک کوچک پرواز می‌کرد. سالک کوچکی که آنقدر بجا گوشه لب خجسته واقع شده بود و بر خوشگلی او افزوده بود. چشم‌های میشی گیرنده، دندان‌های سفیدی که هر وقت می‌خندید با رشادت آن‌ها را بیرون میانداخت، سر کوچک، فکر کوچک و آن نگاه بی گناه مثل نگاه بره‌ای که بسلاخ خانه می‌برند،

برای منوچهر او یک بت یا یک عروسک چینی لطیف بود که می‌ترسید به آن دست بزند و کنفت شود. از روزیکه با خجسته آشنا شده بود، او را به طرز وحشیانه‌ای دوست داشت. هر حرکت او برای منوچهر پر از معنی، پر از دلربایی بود و فکر متارکه با او به نظرش غیر ممکن می‌آمد.